Acımı Kim Sevebilir

bir dağ başı mıdır uzak
yakın, sen misin
ben yalnızlık,
sen nesin

bir kapı açıldı
cebimde memleketim
başladım ağlamaya
salıkların üzerine
cebimin deliklerinden

bu rüzgâr
kolay bir acı
benim acımın hâreleri var
gün batar
ay çıkar
acım çakılıdır tavanda
yüzüm gülse
inanırım geldiğine

cümle sakallar ağarmıştır
akşam da griyse biraz
mü’minler kardeştir
acımı kim sevebilir şimdi