Ahir Saman

XXI

 

pıhtılaşıyor renkler korkudan sabit,

öğrenemiyoruz  birden:

rab bilmeksizliğimizden,

yitiş önceliği yemyeşile,

bir sarıklar mesela, çok diğerleri gibi,

en çok, hep meydanda

sonu yok savaşlar gibi,

ölüme benziyor artık,

taç, başlar üstünde kanlı kargaşa,

kim koşuyorsa asıla asıla,

ağaç onun yoluna yürüyor,

medeni hali kötü, ışıksız resimler,

yanlış ipi tutan, sağırlarca çiziliyor,

bir’de olan saymaya başlıyor birden

bir’e kadar, Adem’den O’na kadar,

karşı fonda hep aynı Kabil ve Firavunlar var

 

XXII (kuş dili)

ezan okunurken, serçeler

appolon’un baş etini gagalıyor,

mitolojiye kafadan giriş, direniş, diriliş,

41 kere maşaallah, hâfızımız Allah’tır.

 

XXIII

soluyor,

kuzunun kurda soluğu,

beş vakit bilenen,

mecusi hançer

 

XXIV

derin, düğümlü  bir iç çekiş: 

hhhş… :

 halep

hama

humus

şam

ve istanbul’da teravih’e koşar gibi

cam silmeye çıkıyor çocuklar

XXVI

bronzda yürüyen yüzü de soldu diocletian’ın

çınaraltı’nda bile para etmiyor kafası

 

XXVII

efsanelerle yürütüyorlardı karadan,

helvadan yaptıkları sanrılarını,

diyalektik diyalektik diyalektik,

takke bir düşse,

kalan bir deri bir kemik

 

XXVIII

ıslanmaksızlığa tutulmuş,

varsa bile düşük-çene sakal,

haberi yok bir geceleyin kûfe’den

 

XXIX

a

kelaynakların suyu tükenecekmiş,  soylu bir korku,

saygı duruşuyla bir reklam arası korkuyoruz

b

beynimiz mikrop kapabilir,  ziyanı yok,

nakit var, bir ömür yeter, korkmuyoruz

c

parol diri doru tay, her tür ağrıya koşuyor,

koşuyor, koşuyoruz,

hap varsa acı yok, özeti budur: alışıyoruz

saydık susmak sanki günahmış

d

hoca dediğin camiide bıçaklanabilir,

üçüncü gelip, kalbin sınırlarında öfkeleniyoruz

e

bir gün herkes topraklanacaktır.