Ahir Saman

XLII
parmakta parmakla kırıldı koç boynuzları, kaç.
mavzer, mevzi mevzu değil.
nasır tutmuş bir cinnete bağlandı bütün papyonlar.
pınarı pak iki parmak dağları gözden ırak.
rüzgâr sustu,
makine kokusu geliyor yemen’den.
toprak artık insan üveyi.
yosun rengi bir veba esriyor tabanlarımız altına.
demir yolsuz.
latin harfli.
kardeş kolsuz.
kalp pilsiz.
ses bir aciz, gelmiyor hicaz’dan.
gençlere göre değil bu ilke:
yün suyun kölesi.
duymaz artik kimse, said bin cübeyr’i.


XLIII
ah kör kurdun eniği, sen secdelerde put yarası.
bir göreydin,
şapkaların ağaçlara yürümedigini.
senin söylediğin,
düşman asker dilinde hurra idi
hurmalar samiri de
çekirdekler çöpte değil.