-A.Vahap Akbaş’a-
Alevler güllere sarılır zemheri soğuğunda
Bir romanının deli-kan kahramanıyım
Puslu havalarında ülkemin…
Yaşamadan Eylül’ü
-Kim diyebilir Nisan en zalim ay!
İçimde taşıdığım alev ve gül!
Yüreğimi kanatır
Yüreğim avucumda çırpınan bülbül
Ey ‘şiiri gül, mürekkebi kan’ kokan şair
Neden ümmet coğrafyası ediliyor talan?
Neden dinmiyor mısralarındaki Efgan!
Güneş doğumunda gün
Şikâyeti olmaz bülbülün
Umuda şiirsel yolculuk
Gazeli yazılır bir gün…
Ankara’dan Siirt’e, Siirt’ten şiire bir kervan
Kadim sözler taşır yarınlara
Bâki’den Fuzuli’den, Nâbi’den
Ve Peygamber aşığı Veysel Karani’den…
Tutunurken alevden güllere
Aklıma sen geldin ey şair!
Efgan ederek geçerken köprüleri…
Geçtin gönülden gönüle köprüler kurarak
Geçtin gönül şehirleri inşa ederek…
Latest posts by Mehmet Kurtoğlu (see all)
- Tanrıyı İcat Etmek - 29 Ekim 2016
- Mülteci - 1 Ağustos 2015
- Delilik Şairlik ve Ezra Pound - 1 Şubat 2015
Bu yazı yorumlara kapalı.