yoluma ortak olur musun
kendini birtakım ukdelerle besliyor
börtü böcekten rüzgardan hız alıyor
da damar damar uzuyor
ben senin yerine de yorulurum
canımdan can vererek gerekirse
ödeşmek istiyorum şiirle
karanlığın en koyu yerinden çıkıp gel
araladığın boşluktan fer alsın
çalışsın imgelemin ışıldağı
önüme çıkan kül denizleriyle
körelttim bakışlarımı
sesime dağılan cam kırıkları
yalnızlığın kör fenerinden kalma
şiirimde gömülü ırmağın yankısına gel
ve yoluma ortak ol sevgilim
aşk olsun azığımız
ben senin yerine de üzülürüm
Latest posts by Tunay Özer (see all)
- Burukluk - 6 Eylül 2017
- Boşluk İlintisizlik Demektir - 3 Mayıs 2017
- Son Bisküvi - 7 Nisan 2017
Bu yazı yorumlara kapalı.