Şuur tezgâhında dokuduysan şiir kumaşını Çıplak bedenlere biçtiysen ar giysisini Zalime diktiysen merhamet elbisesini Örttüysen insanın ve kelimenin üstünü Biçtiklerinle diktiklerinle örttüklerinle övün -Ne mutlu…
Aylık Edebiyat Dergisi
Şuur tezgâhında dokuduysan şiir kumaşını Çıplak bedenlere biçtiysen ar giysisini Zalime diktiysen merhamet elbisesini Örttüysen insanın ve kelimenin üstünü Biçtiklerinle diktiklerinle örttüklerinle övün -Ne mutlu…
Ömrü baharda kalmak ister kelimeler de Her sözcük biraz çocuk, biraz şairane Şairin dimağı yağız atlar gibi doru kıvrak Kozadan ipeğe açmalı imge, açmalı imge…
Ey şiiri can damarından devşiren Hayatı şiir gibi şiiri de hayat gibi Can ilmeğine işleyen kelime işçisi Ey güzel sözleri inci gibi nakşeden Dilinin…
Ey zamanın, ey kelamın sahibi! Bilirsin kulunun kalbindekini Gayretini cevherini hünerini Sözümün ve kalbimin raksını At başı koşup koşmadığını Dikiş tutmazsa sanat libasım Bilirsin…
I o naif bakışlarına ırmaklar çoğalıyor gözlerimde yüreğimden peşrev semaîler geçiyor düşüyorum ardın sıra mısralara çoğalıp duruyorum yoksunluğunla ey sevgili, gelmeyecek misin hâlâ yılların…
almira, bozkırın kızı adı çöllere yakışan kızıl prenses kim koydu bu adı sana almira, insan kırılma noktasını gözlerinden pırıltı ayaklarından direnç sesinden coşku göçtüğünde…