Ben Meseli – 24

Sürekli çarşılardan gelirdin sen

Aynalı çarşılardan kapalı çarşılardan arastalardan geçerdin

Fildişi taraklarla dönerdin üç düğmeli yeleğinin cebinde

Bir kilo koleti bir bakraç dağ kokulu keçi sütü

Parmak kesen ıslığınla kemençeyi sustururdun

 

Geçip giden kışların ve yazların hüznüyle şimdi burada

Aradan geçmiş onca tufan onca kıyametten sonra şimdi burada

Ekşi turşu ve buruşmuş döngel sepetiyle şimdi burada

Koca bir tarih yazıyorsun ah

 

Siyah beyaz Turgut Özal baba ilk demecini veriyor bak

Arkada Adnan Kahveci hani öldürdüler kaza süsü verdiler

Sonra Mustafa Taşar iri cüssesiyle ekranı kaplayan

Ne güzel günlerdi baba ümidimiz artmıştı demokrasi filan

Bugün burada demişti koca gözlüklerinin ardından bakıp

Eski kötü alışkanlıklardan kurtuluyoruz

Sevinmiştik lakin Semra Özal hep korkutmuştu bizi

Kızı bir davulcuya varmıştı hatta Zeynep miydi adı

Davul delen jaguarı konuşmuştuk günlerce alay ederek

 

Hay bu kuru öksürüğün

Boğazda tortu bırakan kalbin ritmini yavaşlatan

Saça egzama düşüren nefes daraltan bu öksürüğün

İşte geliyordu baba onca birikmiş acı son hızla

Kalbinden saçından nefesinden sıçrayarak hayatının içine

Bir ihtilal çığlığı gibi yavaş yavaş tüketiyordu neşeni

Acanslar kansere çare üflüyordu iki akşamda bir

Kekik suyu böbreğe iyi geliyordu

Zakkum Ziya bulmuştu çaresini kanserin inanmıştın

Bir tutam zakkum için neleri vermezdin biliyorduk

Sonra ilaçlar muhtıralar erken seçimler kdv ve icraatın içinden

Yaşayıp gördün sanki yetmiyormuş gibi yaşadıkların

Üzgün bir tay gibi bazen tırısa kalkıp

Bazen süklüm püklüm sebepsiz uysal

Kıvrılıp yattın kendi kollarını yastık yapıp hayatına

Gözünün önünden geçip giden o şey baba

Yaşadıklarından çıkardığın yaşayamadıkların

O yüzden eksiyi gösterdi termometren hayat boyu

Bu böyledir dedin kısmettir bazen iktidar

Mühim olan muktedir olmaktır nedir ki iktidar

 

Hay bu kuru öksürüğün

Çocuklar yetişin nefes terk ediyor göğsümü