Çıkarsız Bir Şiirin Yalnızlığı ve Çıkmazları

Ah, bir otursam yazardım
sana söz verdiğim şiiri
ama oturmayan şeyler var
kafamın tasında, tasasında.

Boncuk boncuk terler gökyüzü
şiir olup yağmak ister bulut
yağmurdan sonraki toprak kokusu
hasında şâirin, hassasında.

Oturan bir şâir var İstanbul’da
kâlû belâdan beri burada
imgenin sularına açılmış
mayısında güllerin, mayasında.

Kanat çırpılmamış semaları
gidilmemiş kıyıları yoklar
dolanır âmentü gemisiyle
rotasında şiirin, ortasında.

Taşın suya değdiği yerden
hevesli bir serçe havalanır
sebepsiz mi öter sanırsın
dalında göğün, duldasında.

Hızlı, hızlı çıkar Hâşim’le
yürüyen merdivenlerden
gizli bir dil saklıdır, kırk
gri hırkasında, lokmasında.

Ah, bir otursam yazacağım
sana söz verdiğim şiiri
ama oturmayan şeyler var
kafamın tasında, tasasında.