Ey zamanın, ey kelamın sahibi!
Bilirsin kulunun kalbindekini
Gayretini cevherini hünerini
Sözümün ve kalbimin raksını
At başı koşup koşmadığını
Dikiş tutmazsa sanat libasım
Bilirsin ayrık iplikten dikildiğini
Ben de bilmeliyim ki
Mizanı zerre-î miskal şaşmayan
O terazide
İğneden ipliğe her şeyin
Senin kavlince verileceğini
Ama her şeyin ince hesabı
Ey ezelin, ey ebedin sahibi!
Gecemi gündüze katıp, ölçümü almalıyım
Kelâmın da kahvenin de hatırını bilmeliyim
Şiir ki çağlardan aşırmış da sözü hakikati
Geleceğin kayıt defterine yazmışsa beni
Kalbimin kıyılarından med-cezirleri aşmalı
Sözün düğmelerini edeple iliklemeliyim
Ve demeliyim ki;
-Hoş-safa gelmişsin şiire, şiir içre ey şair!
Latest posts by Abdurrahman Adıyan (see all)
- İbrişim – IV - 23 Ocak 2017
- İbrişim – III - 4 Ocak 2017
- İbrişim -II - 22 Kasım 2016
Bu yazı yorumlara kapalı.