İbrişim – I

Ey zamanın, ey kelamın sahibi!
Bilirsin kulunun kalbindekini
Gayretini cevherini hünerini
Sözümün ve kalbimin raksını
At başı koşup koşmadığını

 
Dikiş tutmazsa sanat libasım
Bilirsin ayrık iplikten dikildiğini

 
Ben de bilmeliyim ki
Mizanı zerre-î miskal şaşmayan
O terazide
İğneden ipliğe her şeyin
Senin kavlince verileceğini
Ama her şeyin ince hesabı

 
Ey ezelin, ey ebedin sahibi!
Gecemi gündüze katıp, ölçümü almalıyım
Kelâmın da kahvenin de hatırını bilmeliyim

 
Şiir ki çağlardan aşırmış da sözü hakikati
Geleceğin kayıt defterine yazmışsa beni
Kalbimin kıyılarından med-cezirleri aşmalı
Sözün düğmelerini edeple iliklemeliyim

 
Ve demeliyim ki;
-Hoş-safa gelmişsin şiire, şiir içre ey şair!