Her gün sükûnetle doğan güneş,
Gönlümde aydınlık; sonsuz şükür.
Yusuf yüzlü kuşların o sesi,
Billûr ırmaklarıdır içimin.
Kamaştı gözlerim som altından,
Tahtına kurulduğunda aşkın.
Her köşesinde yeşil serinlik,
Sanki ıhlamur kokulu huzur.
Yetim kıyısına aldı beni,
Gökkuşağının altın renkleri.
Arttıkça da artıyor sessizlik;
İçimin gümüşten ırmakları.
Latest posts by Arif Dülger (see all)
- İstanbul - 7 Mayıs 2018
- Özgürlüğe Adanmış Şiir - 8 Ocak 2018
- Ihlamur Kokulu Huzur - 5 Ekim 2017
Bu yazı yorumlara kapalı.