Ihlamur Kokulu Huzur

Her gün sükûnetle doğan güneş,
Gönlümde aydınlık; sonsuz şükür.
Yusuf yüzlü kuşların o sesi,
Billûr ırmaklarıdır içimin.

Kamaştı gözlerim som altından,
Tahtına kurulduğunda aşkın.
Her köşesinde yeşil serinlik,
Sanki ıhlamur kokulu huzur.

Yetim kıyısına aldı beni,
Gökkuşağının altın renkleri.
Arttıkça da artıyor sessizlik;
İçimin gümüşten ırmakları.