İnsan

hamdolsun
Allah’a inandığım kadar inandım insana

aralarında bir mısra kadar en uzun yolculuk
insanla Allah
Allahla insan arasında

bundandır yalnızca kalbimize sığar
mekandan münezzeh olan
gelir kıblesi olur insan
insanın

“de” bağlacı olarak ayrık bir yanı olsa da
her insan bulunma hali diğer insanla
bitişik yazılırlar birbirinin acılarına
biri çiçek olursa diğeri saksı ona

bir yorgan kadar gökyüzüyüz kardeşlerim
bir döşek kadar toprak
sıcak ekmek kokan gövdelerimizle
aynı uykudan uyanıyoruz

birimiz gülümsese dünyanın bir ucunda
kuğu sürüleri bulaşır ötekinin boynuna

tutunacak dal gibi selamlıyorum seni
seni bir çocuk kahkahası
alnıma düşen yağmur

alnımızda aynı güneşin teri
aynı rüzgarın nefesiyle serinliyoruz