Kekeleyen Güneş

gökte yıldızları unuturum hep
bir mızrak gibi saplanınca hüzün
ılık bir yağmur oluyor bakışların
bulut sanılmaktan korkuyorum

ağlamaktan içi çıkan ağaçlar
gözlerini kaçırıyorlar benden
oysa ellerim unutulmuş dal
ben yağmur olsam, ne olur

ırmaklar benim de dilim
denizle sıkılmadan konuşuyorum

içinden kekeleyerek doğuyor güneş