Ustam Nurettin Durman’a
annesinin kalbine yatırdılar çocuğu
tanrı misafiri oldum o gece yeryüzüne
yedinci gündü / karla karışık bir gün
en kısası ayların
halit paşa mahallesinden aşağı doğru
karları yararak tahtadan kızaklarla
iz bıraktım hayata tren rayları gibi
şişede durduğu gibi durmadı çocukluğum
yürüme şekli miydi sendelemek sokakta
ayılınca geçer sandım ağrısı rüyaların
hep uzaktan uzağa sevdim düşen elmayı
sandallar siyah beyaz ayrıldı iskeleden
ben şiirin ortasından öylesine geçerken
dişlerimin arasında çocukluktan bir mevsim
irkilerek kalkıyorum yaşamak sofrasından
Latest posts by Sıddık Ertaş (see all)
- Kesit - 8 Ocak 2018
- Nurettin Durman’la Söyleşi - 8 Ocak 2018
- “Otuzüç Mesel”Okuruyla Buluştu - 26 Kasım 2017
Bu yazı yorumlara kapalı.