Kesit

Ustam Nurettin Durman’a

annesinin kalbine yatırdılar çocuğu
tanrı misafiri oldum o gece yeryüzüne
yedinci gündü / karla karışık bir gün
en kısası ayların

halit paşa mahallesinden aşağı doğru
karları yararak tahtadan kızaklarla
iz bıraktım hayata tren rayları gibi

şişede durduğu gibi durmadı çocukluğum
yürüme şekli miydi sendelemek sokakta
ayılınca geçer sandım ağrısı rüyaların

hep uzaktan uzağa sevdim düşen elmayı
sandallar siyah beyaz ayrıldı iskeleden
ben şiirin ortasından öylesine geçerken

dişlerimin arasında çocukluktan bir mevsim
irkilerek kalkıyorum yaşamak sofrasından