acıdır kökler
mavi, bölerken geceyi
şehrayin danslarıyla kelebekler
kozalarını örecekler
bak anne ve yavru ceylan
ince ince dilimlenmiş acı
dilim lâl yanardağ ağzı
yaralı bir hayvan orada
sönmüş yıldızların tacı
eriyen bir dağın eteğinde
yanlış bir aşkı
temize çekmek mümkün mü bayım
bir şimendifer gider yalnızlığa
acının derinlerinde susar vaha
Latest posts by Ercan Ata (see all)
- Kökler - 15 Ağustos 2018
- Sözü Kav ile Şiirlemek: “Islak Çıra” - 7 Mayıs 2018
- Metamorfoz - 14 Mart 2017
Bu yazı yorumlara kapalı.