"Enter"a basıp içeriğe geçin

Mahal/le

Bir mahalle olsun
İçinde sadece senin bakışların
Saçların yapraklar gibi savrulsun
Toprak kokalım yağmurda ıslanınca.

Pencere kenarında dizilmiş vazolar
Seni duymayan gri perdeler bir de
Dedikodu yapmaktan sıkılmayan tencereler
Ellerin sayesinde yaşıyor, benim gibi

Oysa biliyorum, bir kadın evdeyse
Dilsizdir çekmece, sessizdir çekyat
Bilirim bütün eşyalar bir kadın sesiyle uyur.

Ne zaman adın gelse kulaklarıma
Elimizin çatlakları kaderimiz olur
Aklımın satır arasında uçurum
Ahşap bir ev kadar hüzünlüyüz.

Diyorum ki
Hep mahalle olsun
Ve içinde sadece bakışların.

Latest posts by Ahmet Şefik Vefa (see all)

Bu yazı yorumlara kapalı.