Naif Yağmur

I

o naif bakışlarına

ırmaklar çoğalıyor gözlerimde

yüreğimden peşrev semaîler geçiyor

düşüyorum ardın sıra mısralara

çoğalıp duruyorum yoksunluğunla

ey sevgili, gelmeyecek misin hâlâ

 

yılların hasret tozunu

muhabbet nefesinle üflemeyecek misin

beni böyle gönül içre nakıs mı bırakacaksın

yıllardır sana akan şu göz sebilhanemde

gönlünü yıkamayacak mısın

zülfünü tarayıp bengisudan içmeyecek misin

şu aşkı müptelâya, şu sebilhaneye

bir naif bakış, hani bir naif bakış

göz hakkı için bırakmayacak mısın

mevla aşkına gelmeyecek misin hâlâ

 

ey naif yüreklim

bir küskünlük durağında mı /yoksa

aşkı kaçırdığım bir tren istasyonunda mı

uğurladım seni kapkara saçlarımla /bilemiyorum

fakat siyah ve gür saçlarım mehtaplı gecelerde

yıldızlarla sarmaş dolaş şimdi

yüreğimse hâlâ kara sevdanın istasyonunda

trenleri kaçırmış âşığa gelmeyecek misin hâlâ

 

yıldızlardan ihram kuşanıp

aşkın vakfe dağına çıkmayacak mısın

ya aşkla esip duran şu sahra vadime

soluklanmaya gelmeyecek misin hâlâ

 

ben bir çöl çiçeğiyim

gel de yüreğime naif yağmur ol.

 

 

 

II 

ey sevgili,

uzak ve yakın diyarlardan

sevda sözcükleri devşirdim

aşk iksiri damıttım ruhuma

şimdi senden gayrı kime aksın yüreğim

kime şakısın bu deryadilim

bülbül yutmuş dil, ben mi olayım şimdi

gül ile bülbül aşkına gelmeyecek misin hâlâ

 

söylenin ey âşıklar!

şafakla ötüp durmasın şu azrail kuşu

aşk göğünde her gün ipil ipil ölen benim

ey mehtabımın sitâresi!

aşk-ı mevtaya gelmeyecek misin hâlâ

 

ben bir çöl çiçeğiyim

gel de yüreğime naif yağmur ol.