Gençliğimizin kıyısında içimizdeki kuşlarla uzaklara bakar
şehrin dedikodusunu yaparız
kanatları yanar şehrin
Kuşun rengi belli değil
Uykusuz kalınca gözlerinin rengine benziyor belki
Gülünce bir bayrak çekiyorum göndere
Bu senin bayrağın
Sakın inanma
Güldükçe şehirler yıkılıp yıkılıp yenisi yapılıyor
Öyle günahların gibi yüzölçümü geniş değil belki ama
Göğün ninovası kadar bir gülüş bu
Serçeyi adam edebilir
Bu yazı yorumlara kapalı.