Rahat Şiir

Baharı çıkar hüviyetindeki baba adından
ben burada poz verir gibi yaşayıp gidiyorum
On bir kasımın yasıyla tırnaklarımın ucundan
sarışın gerdekler yapıyorum dişlerimin arasına
Dikmen’de kendimi nota nota topluyorum
yeminlerim sığmaz oldu teşrin-i evvelime
Sonu gelmiyor benle başlanan sohbetlerin
Hüzne açılan parantez kapanmıyor annenle
Balla kesilmeden sohbet vahiyler çekiyor dişimi
Tabutlar zil çalıyor Azrail lafa hemen giriyor
Bükülüyor damarlarım asgari kızlara ilahi
Açılmaktan utanan oruçlar tutuyorum
Yorganım yok oğlum
ayağımı
kafama
göre
uzatıyorum