Buradayım
Adımlarım müneccimleri korkutmasın diye
Yürümekten vazgeçtim banka önlerinde
Yoksul olduğum gerçeğini
Duyurmadım böldüğüm ekmeğe
Rabbim dedim
Garipliğim peygamberden hediye
Şükür dedim
El salladım içimdeki meleğe
Hazır bekliyorum
Savaş çığlıklarımı yitirdim çoktan
Biliyorum yalnızlık pusatıyla
Birden geçeceğim ahir ömrümü
Tuhaf sözler söyleyeceğim yaşama dair
Alnımda kalacak ilk aşkın solmaz izi
Söyle bana renklerin en güzeli
Mavi midir hâlâ gençliğimin gözleri
Buradayım
Bir ırmağı geçmek için
Yol asmak lazım üstüne
Ezberledim bunu geldiğim yerde
Günahlarım yolculuğumdan hediye
Sövüp saydım aynaya ve hileye
Gölgemi bile döndürdüm deliye
Unutulacak bir ad kalır benden geriye
Şaşırmışım bekliyorum
Bu kadar sınır
Nasıl buluştu yüreğimde diyorum
Yanlış adreslerden dönüyorum
Hayret kurtulmuş muhacir yanım
Artık yönlerden güneye güveniyorum
Size söylüyorum doğmamış çocuklarım
Ensar yüzlü güzel dostlarım
Yüküm ağır
Boşluk taşıyorum
Latest posts by Tuncay Günaydın (see all)
- Son Göçebenin Ölümü - 7 Nisan 2017
- Şehiriçi Kıyamları - 14 Mart 2017
- Mecbur Şiir - 1 Ocak 2017
Bu yazı yorumlara kapalı.