Şiir Arayan Ses

Said Yavuz’a

Kırılmasaydı kalbi
Yazar mıydı hiç şiir
Kalemin kaderi kara.
Yüzündeki yangını saklarken
Bir çınar gölgesine
Dallarda gezinen ruhu
Gördü ,kuşun kanadındaki şiiri.
Boyun uymadı bu aşka
Ölçüler yanlış
Peşine düştün ceylanın
Oysa eriyecektin gözlerinde
Su gibi.
Toprağı bulmak için
Kazıp durdun Üsküdar’ı
Yoklayıp durma
Yüreğin seni geçer bir bakışta.
Utangaç olmasan
Unuturdun toprağı.
Hüdayi’ye çıkarken
Eski Mahkemeden.
İnceltir mi hastalık
Kalbi ince olanı.
Bir türküye vuruldu
Şiir arayan sesin.
Ağlayabiliyorsan hâlâ
Umut var demektir.