1.
Kumların kavgalı olduğu rüzgar
Kumları dövüyor
Bedenini bıraksa kanatları yok
Suskunluğun acısı kırık camları çiğniyor
Omzuna doladığı boncukların her biri
Mavi yeşil
Işık içre taşıyor.
Yalan hiç bedeni öldürmez
Gönlü öldürdüğünü çok gördüm
Kumların kavgasını dövdü diliyle…
2.
Bir geniş zaman sesine koşmalı
Aklın kış iklimidir çünkü sevmek
Yağmurun arşınladığı caddelerde
Kilise çanları küfürle çalar hep.
Zamanı yak, yaşamak senden ağır
Kucaklarımın sardığı kollarımın kaldırmadığı
Dilin bedeninden ağır…
Kaç kağıtlar yırtılacak daha
Hangi çöpe baksam
Kendimden birşeyler…
Susmak
Tavırsız bir yargı mıdır?
Latest posts by Metin Erol (see all)
- Üzerime Dağınık Yargı - 1 Şubat 2015
- Hazan Göçü Karda Kaldı - 1 Ocak 2015
Bu yazı yorumlara kapalı.