Yine Serpiliriz

gâliba gözlerin

gene nemlenmiş

 

üzülme yavrum

üzülme

ebedî biçilmiş bir kaftandır

ayrılık bize

ya yüreğimiz

yuhalanan

şu harap

yüreğimiz

yırtılır ve de yanar

hasadını toplar

her damla gözyaşının

sorumludur

gökyüzü kadar gürlek

çağın sarsıntısından

 

isteyen sorabilir

hüsnüyusuf çiçeğine

çatlatırız sunakları

hükmü kalmaz

kabadayılığın, kirâlık sözün

katlanmayız kaypaklığın sultasına

 

gariban şiirimin asal cevheri

hassas cerenim

şafak muştusu sevgilim

ko çeksinler gümrük duvarlarını

ambargo koysunlar düşlerimize

 

yine serpiliriz

gonca güller

gibi açarız

zulüm içinde